Κιότο για πρωτάρηδες

Λοιπόν, λοιπόν, λοιπόν, τα σύνορα της Ιαπωνίας ξανάνοιξαν για τους τουρίστες. Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές, το Κιότο βουλιάζει από υπερτουρισμό. Επειδή είμαι κουβαρντάς, θα σας δείξω πώς ήταν το Κιότο ακριβώς δύο μήνες πριν, χωρίς τη βαβούρα, για να το απολαύσετε σε όλη του τη δόξα.

Τοκέι-τζι: Ο ναός των χωρισμένων

Το εναλλακτικό όνομα του ναού Τοκέι-τζι είναι Κακεκόμι-ντέρα που σημαίνει ναός της τελευταίας στιγμής ή αλλιώς καταφύγιο γυναικών. Μπορείτε να μαντέψετε γιατί;

Τα πεύκα στη θάλασσα

Τον προηγούμενο αιώνα έγιναν κάποιες ανακατατάξεις και φτιάχτηκαν άλλες τρεις τριπλέτες αξιομνημόνευτης ομορφιάς, αλλά ο παλιός είναι αλλιώς. Γι’ αυτό και σήμερα θα δούμε πώς είναι η θέα στα πευκόνησα της Ματσουσίμα (松島).

Χαμένοι στο Χακόνε

Αν η θέα είναι αυτό που αναζητάς, το Τόκιο δεν την έχει, είναι απλά μια μεγαλούπολη, ίσως πιο μεγάλη, πιο στενή και πιο πυκνή από άλλες. Για να δεις θέα χρειάζεται ανοιχτός ορίζοντας, κάτι που θα βρεις σίγουρα στο Χακόνε.

Ζωή σαν σάλαρυ μαν: Σινκάνσεν και κάψουλες

Ξέρω τι δεν έχετε ζήσει ποτέ (και μάλλον δεν σκοπεύετε κιόλας). Μα φυσικά τη ζωή ωσάν παραδοσιακός, βαρβάτος σάλαρυ μαν. Επειδή ο χρόνος είναι χρήμα, θα ταξιδέψει με το τρένο-σφαίρα, το Σινκάνσεν. Επειδή στο λογιστικό τμήμα είναι λίγο τσιγκούνηδες, θα περάσει το βράδυ σε ξενοδοχείο με κάψουλες.