Αδέλφια μου Ιάπωνες

Τέτοιες μέρες είναι ημέρες αγάπης και αδελφοσύνης, ακόμα και ο τσιγκούνης Σκρουτζ το αντιλήφθηκε με το ζόρι. Ξέρετε ποιές δυό όμορφιές είναι (έστω στα χαρτιά) αγαπημένες και ζωσμένες με αδελφική φιλία; Η Ελλάδα και η Ιαπωνία.

Η Ελλάδα και η Ιαπωνία ξεκίνησαν επίσημα τις διπλωματικές τους σχέσεις το 1899, τότε που η Ιαπωνία έβγαινε από το καβούκι της μετά τη μεταρρύθμιση Μέιτζι. Το Ιαπωνικό προξενείο στην Αθήνα ιδρύθηκε το 1922, ενώ η Ελληνική πρεσβεία στην Ιαπωνία το 1960. Το 1956 οι δύο χώρες συμφώνησαν ότι οι υπήκοοί τους θα μπορούν να ταξιδεύουν μεταξύ των δύο χωρών χωρίς ανάγκη βίζας, μόνο με το διαβατήριο. Το πιο γνωστό περιστατικό έμπρακτης βοήθειας μεταξύ των χωρών, ήταν όταν το ιαπωνικής σημαία εμπορικό πλοίο Τοκέι Μάρου (σχετικά άρθρα υπάρχουν στο greecejapan εδώ και εδώ) περισυνέλλεξε πρόσφυγες από το λιμάνι κατά την καταστροφή της Σμύρνης το 1922.

Η άλλη σημαντική «συνδιαλαγή» των δύο χωρών ήταν η ζωή και το έργο του Ελληνο-Ιρλανδού Λευκάδιου Χέρν, γνωστό στην Ιαπωνία ως Κοϊζούμι Γιακουμο. Υπήρξε σημαντικότατος συγγραφέας, μεταφραστής αλλά και καθηγητής της αγγλικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Ο Λευκάδιος μετέφερε στη δύση τη γνώση για τους ιαπωνικούς μύθους και τα δαιμόνια γιοκάι, μέσα από το έργο του Κβαϊντάν.  Διάδοχός του στη θέση του στο πανεπιστήμιο υπήρξε ένας από τους αγαπημένους μου Ιάπωνες συγγραφείς, ο Νάτσουμε Σοσέκι του “I am a cat” και του “Sanshiro”. Οι τάφοι και των δύο βρίσκονται στο νεκροταφείο Ζοσιγκάγια του Τόκιο, ενώ μια εγγονή του Λευκάδιου ακολουθεί τα βήματά του ανάποδα, από την Ιαπωνία προς την Ιρλανδία στο YouTube.

Παραδόξως, και εν αγνοία του ευρέος κοινού, υπάρχουν αρκετά ζευγάρια αδελφοποιημένων πόλεων σε Ελλάδα και Ιαπωνία. Από την γνώση μου για τους δύο λαούς, υποθέτω ότι κινητήρια δύναμη γι’ αυτό είναι κυρίως το πάθος των Ιαπώνων, και όχι τόσο το ενδιαφέρον των Ελλήνων. Εξάλλου, η Ναγκόγια έχει έξι αδελφοποιήσεις, η Πάτρα πόσες; (Α, η Πάτρα έχει οκτώ, σόρρυ).

Η αρχή έγινε με τη Μυτιλήνη και το Σετόουτσι στις 6 Ιουλίου του 1982. Η θάλασσα του Σετοούτσι είναι μια περίκλειστη θάλασσα ανάμεσα στα νησιά Χόνσου και Σικόκου. Η μορφολογία αυτή έχει ως αποτέλεσμα να έχει σχεδόν μεσογειακό κλίμα οπότε να είναι ικανή να παράγει το σημαντικότερο αγαθό, ελιές! Τα επόμενα επτά χρόνια οι αδελφοποιήσεις πήραν φωτιά και κάπως έτσι έχουμε τα ζεύγη Μύκονος-Γιορόν, Σπάρτη-Τανακούρα, Ολυμπία-Ιναζάουα και Λευκάδα-Σιντζούκου.

Την 8η Οκτωβρίου 1989, η Σοντοσίμα (小豆島) ένα μικρό νησί στον κόλπο Σετόούτσι, αδελφοποιήθηκε με το νησί της Μήλου στις Κυκλάδες. Σε ανάμνηση της σύνδεσης αυτής, δημιουργήθηκε στην Πλάκα της Μήλου ένα πάρκο Ελληνο-Ιαπωνικής φιλίας με ελαιώνα και μια σχετική αίθουσα στο κτίριο της μουσικής σχολής. Το πάρκο πέρα από την αναμνηστική πλακέτα δεν διαθέτει κάποιο άλλο έκθεμα άξιο λόγου, όμως οι ντόπιοι αναφέρουν με περηφάνεια το γεγονός της αδελφοποίησης, ενώ προσπαθούν συχνά-πυκνά να οργανώνουν ανταλλαγές.

Λίγο νωρίτερα, στις 16η Μαΐου 1988, η Επίδαυρος αδελφοποιήθηκε με το πρώην Νισίκι, νυν Σασαγιάμα. Από την συνεργασία αυτή απομένει ένα ηλιακό ρολόι με τα σημεία του ορίζοντα γραμμένα με ιδεογράμματα. Η αρχική ιδέα αφορούσε την ανάπτυξη των επαρχιακών πόλεων, με έμφαση στην υγεία και την κοινωνική πρόνοια. Οι Ιάπωνες θεώρησαν καλή ιδέα να επισκεφτούν το ναό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο για να τους βοηθήσει στις αναζητήσεις τους, οπότε κανόνισαν και μια συνεργασία και έφεραν πίσω ένα καντηλάκι με τη φλόγα του θεού-ιατρού επί τη ευκαιρία (ευχαριστώ τον @sail.lost για τις φωτογραφίες).

Η αγαπημένη μου αδελφοποίηση όμως είναι αυτή του εμπορικού δρόμου της γειτονιάς Οοκουραγιάμα στη Γιοκοχάμα με την οδό Ερμού της Αθήνας (έχω σχετικό άρθρο γι αυτό εδώ). Η πρωτοβουλία αυτή ήταν καθαρά για διαφημιστικούς λόγους και όχι για πολιτισμικούς ή διπλωματικούς, μια έξυπνη ιδέα για να ζωντανέψει η εμπορική κίνηση στην αγορά. Παρόλα αυτά, ένα μαρμάρινο άγαλμα Νίκης είναι εκεί, μπροστά στα KFC, και αυτό αρκεί για να με κάνει να μειδιάσω.

Υπάρχει κάποια αδελφοποίηση που γνωρίζετε και μου έχει ξεφύγει; Έχετε συμμετάσχει σε δράσης για την ενίσχυση της Ιαπωνικής φιλίας; Μιλήστε μου γι’ αυτο στα σχόλια. Αν σας άρεσε αυτό το blog, διαδώστε το στους φίλους σας. Για να μην χάνετε κανένα άρθρο, μπορείτε να με ακολουθήσετε στο facebook ή το instagram. Τα λέμε την επόμενη φορά!


Διάβασε κι αυτό: