belleelene

Αν είσαι βασικός και τα λεφτά σου φτάνουν μόνο για το αεροπλάνο, ήρθε η ώρα να μάθεις πώς να περνάς την ώρα σου στη Νάχα. Όπως είπαμε, η Οκινάβα αποτελείται από πολλά νησιά, αλλά το ομώνυμο είναι το μεγαλύτερο και κεντρικότερο. Η πρωτεύουσα του νομού βρίσκεται στη Νάχα, όπως και το αεροδρόμιο.

Το μεγάλο νησί της Οκινάβα ήταν χωρισμένο τον 14ο αιώνα σε τρία βασίλεια, το Τσούζαν (μέση, 中山), το Σανχόκου (βορράς, 山北) και το Σαννάν (νότος, 山南). Κάπως έτσι οργάνωσα και εγώ γεωγραφικά αυτά τα άρθρα. Η Νάχα και το Σούρι ανήκαν στο Τσουζάν, ενώ το Νάγκο και το Τσατάν ανήκαν στο Σανχόκου. Αν σας μπερδεύει αυτό το σαν-ζαν, είναι η λέξη βουνό, που όμως στην παρούσα περίπτωση χρησιμοποιείται για να περιγράψει το νησί. Η περίοδος των τριών βουνών / τριών βασιλείων έληξε όταν ο βασιλιάς Χάσι της δυναστείας των Σώ ένωσε όλο το νησί στο βασίλειο των Ριούκιου (琉球國).

Η Νάχα (那覇市) ήταν από παλιά εμπορικό κέντρο του βασιλείου του Ριούκιου, λειτουργώντας ως επίνειο της καστροπολιτείας του Σούρι. Είναι μια πόλη γεμάτη χρώματα και θορύβους, αρκετούς τουρίστες και άλλους τόσους Αμερικανούς φαντάρους. Το αεροδρόμιο και το λιμάνι Τομάρι βρίσκονται και τα δύο παραλιακά, πολύ κοντά μεταξύ τους. Για ψώνια και φαγητό, όλοι κατευθύνονται στο Κοκουσάι-ντόρι, κυριολεκτικά “διεθνής δρόμος”. Έχει φωτάκια, μεγαλειώδεις επιγραφές και πολλά τουριστικά καταστήματα. Ειδικά το καλοκαίρι, υπάρχουν διάφορες εκδηλώσεις στην πόλη, όπως για παράδειγμα το φεστιβάλ μουσικής Τομαρίν Φέστα στο λιμάνι. Αν ένας τραγουδιστής παραδοσιακών με καρπούζια και ανανάδες στο κεφάλι δε συγκινήσει την καρδούλα σου, τότε είσαι άνθρωπος χωρίς αισθήματα.

Το κέντρο διοίκησης του βασιλείου ήταν η διπλανή πόλη, το Σούρι (首里), το οποίο βέβαια είναι πλέον ενσωματωμένο ως διαμέρισμα στη σημερινή Νάχα. Χτισμένο πάνω σε ένα ύψωμα, το κάστρο Σούρι-τζο (首里城) επιβλέπει ξεκάθαρα το νότιο κομμάτι του νησιού, αλλά και το λιμάνι. Παρέμεινε η πολιτική έδρα του βασιλείου για περίπου 450 χρόνια, επιβλέποντας τους φόρους που έρχονται από τα υποτελή νησιά Κεράμα και Αμάμι. Συνέχισε να είναι το κέντρο διοίκησης και μετά, όταν το βασίλειο ήταν υποτελές στο φέουδο της Σάτσουμα. Κατά τη διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου, το κάστρο ήταν κέντρο επιχειρήσεων του Ιαπωνικού στρατού. Μέχρι τον προηγούμενο αιώνα, οι κάτοικοι της περιοχής ήταν ευγενείς και αριστοκράτες. Το κάστρο καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε πολλές φορές, είτε λόγω φυσικών καταστροφών είτε λόγω βασιλικών αψιμαχιών ή πολέμου, και η τελευταία μεγάλη ανοικοδόμηση έγινε το 1992. Δυστυχώς, μια πυρκαγιά το κατέστρεψε ξανά το 2019. Οι φωτογραφίες που βλέπετε σε αυτό το άρθρο είναι από το 2017, οπότε φαντάζομαι ότι το τοπίο θα έχει αλλάξει από τότε.

Το κάστρο του Σούρι είναι πολύ διαφορετικό από τα υπόλοιπα ιαπωνικά κάστρα που έχω επισκεφτεί, μάλλον ακριβώς γιατί δεν είναι Ιαπωνικό. Η αρχιτεκτονική είναι κάτι ανάμεσα σε Ιαπωνική και Κινέζικη, άλλωστε αυτό το ανάμεικτο δεν ήταν και το βασίλειο του Ριούκιου; Το βασίλειο πέρασε ένα μεγάλο διάστημα ως υποτελής χώρα στην κινέζικη αυτοκρατορία της δυναστείας των Μινγκ, ενώ οι βασιλείς και οι ευγενείς είχαν καταγωγή και εκπαίδευση από την Κίνα. Η ενσωμάτωση στην Ιαπωνία έγινε σταδιακά και με βία, και μόλις τον προηγούμενο αιώνα άρχισαν να εκτιμούν την ιδιαιτερότητα του Οκιναβέζικου πολιτισμού. Οι ξύλινοι τοίχοι στα κτίρια του κάστρου είναι βαμμένοι σε έντονο κόκκινο, που κάνει αντίθεση με τις χρυσές επιγραφές. Τα στέμματα, τα κιμονό και οι πόζες των μορφών στους πίνακες μοιάζουν σαν να βγήκαν από κινέζικο παραμύθι. Ένα άλλο στοιχείο που μου έκανε εντύπωση είναι ότι οι στέγες είναι σχεδόν αποκλειστικά διακοσμημένες με πορτοκαλί κεραμίδι, κάτι που μου θύμισε έντονα το χωριό μου, κι ας μη μοιάζει ούτε στο ελάχιστο σε οτιδήποτε άλλο.

Το καμάρι του κάστρου και των ντόπιων είναι η πύλη Σουρέιμον. Χτισμένη αρχικά τον 16ο αιώνα σε κινέζικο στυλ, τη βλέπεις παντού, από σουβενίρ μέχρι συλλεκτικά χαρτονομίσματα. Εκτός αυτού, μέσα στο κάστρο έχει ένα μικρό μουσείο αλλά και σκηνή θεάτρου, όπου γίνονται επιδείξεις παραδοσιακών χορών της Οκινάβα.

Όσον αφορά τις παραλίες, η Νάχα και το Τσούζαν δεν έχουν κάτι ιδιαίτερο. Από το ναό Νάμι-νο-ουέ-γκουυ (波上宮) έχει όμορφη θέα προς τη θάλασσα αλλά και τον αυτοκινητόδρομο. Η παραλία Νισιχάρα Κιρα Κιρα (西原きらきらビーチ) έχει εύκολη πρόσβαση με λεωφορείο. Γενικά, ο χώρος κολύμβησης στις παραλίες είναι κλεισμένος με δίχτυα, επειδή τα θαλάσσια ρεύματα είναι ισχυρά αλλά και για λόγους ασφαλείας εξαιτίας των θαλάσσιων σπορ. Παρόλα αυτά, ακόμα και στην πιο “δεύτερη” παραλία θα βρει κανείς πολύχρωμα τροπικά ψαράκια να θαυμάσει.

Η σοφή επιλογή είναι να πάρει κανείς το καράβι από το λιμάνι Τομαρίν και να κάνει μονοήμερη για μπάνιο στα νησιά Κεράμα. Το συγκεκριμένο καράβι μου έκανε εντύπωση γιατι αντί για θέσεις, σαλόνι ή οτιδήποτε, είχε μια τεράστια καμπίνα με χαλί και όλοι οι επιβάτες κάθονταν στο πάτωμα. Ο ορισμός της ιαπωνικής τέχνης του ‘σέρνομαι τεμπέλικα στο πάτωμα΄. Εκτός από το Ζαμάμι, και το νησί Τοκασίκι (渡嘉敷) είναι επίσης πανέμορφο και το πιο κοντινό στη Νάχα. Από το λιμάνι μπορεί κανείς να πάει στην πανέμορφη παραλία Αχαρέν (阿波連ビーチ). Αν δεν έχεις εξοπλισμό μαζί, νοικιάζουν εκεί τα πάντα, από ομπρέλες και σωσίβια μέχρι εξοπλισμό καταδύσεων. Λίγο πιο δίπλα είναι το παρατηρητήριο Κουμπανντάκι (クバンダキ展望台) με εξαιρετική θέα σε όλο το αρχιπέλαγος των Κεράμα.

Για το τέλος, ας μελετήσουμε λίγο το φαγητό και τα σουβενίρ της Οκινάβα. Το νοστιμότερο κατά τη γνώμη μου είναι το τάκο-ράις (タコライス), δηλαδή γέμιση για τάκο η οποία τοποθετείται πάνω από ιαπωνικό βραστό ρύζι αντί για τα μεξικάνικα τάκος. Ένα άλλο στοιχείο που δείχνει τη στενή σχέση της Οκινάβα με την Αμερική, είναι η χρήση του αλλαντικού σπαμ σχεδόν σε κάθε πιάτο. Αξίζουν επίσης τα οκιναβέζικα ντόνατς ανντάγκι (サーターアンダギー), καθώς και οτιδήποτε έχει μέσα μωβ γλυκοπατάτα, από τάρτες μέχρι κροκέτες.

Δυστυχώς, επικρατεί ακόμη η πρακτική να φτιάχνουν σάκε με φίδια χάμπου μέσα στο μπουκάλι, το χάμπουσου (ハブ酒). Τα χάμπου είναι ένα είδος οχιάς, πολύ δηλητηριώδες και επικίνδυνο για τον άνθρωπο, που ευδοκιμεί στα νησιά της Οκινάβα και των Αμάμι. Το αλκοόλ έχει την ικανότητα να διαλύει το δηλητήριο του φιδιού. Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινέζικη ιατρική, το φιδοκρασο έχει θεραπευτικές και διεγερτικές ιδιότητες. Επειδή το χάμπου είναι ικανό να συνουσιάζεται για 26 ώρες, υπάρχει η πεποίθηση ότι το χάμπουσου μπορεί να βοηθήσει τη στυτική δυσλειτουργία και να μεταφέρει τις ιδιότητες του φιδιού σε όποιους το πιούν. Από εμένα είναι όχι, αγόρασε καλύτερα σκέτο οκιναβέζικο τσίπουρο Αβαμόρι: και θα μυρίζει σαν βενζίνη με δυόσμο, και θα σε κοπανίσει, και κανένα φίδι δεν βασανίστηκε κατά την παραγωγή του. Εναλλακτικά, τη ντόπια μπύρα Orion, που θα την βρεις παντού και είναι παραπάνω από τίμια.

Έχεις επισκεφτεί τη Νάχα ή την Οκινάβα γενικότερα; Βλέπεις την επίδραση του κινέζικου πολιτισμού στην πόλη;

Πείτε μου πώς σας φάνηκε η εκδρομή στα σχόλια. Αν σας άρεσε αυτό το blog, διαδώστε το στους φίλους σας. Για να μην χάνετε κανένα άρθρο, μπορείτε να με ακολουθήσετε στο facebook ή το instagram. Τα λέμε την επόμενη φορά!

---